GROTE CHAOS door bosbrand!!!

Hallo iedereen,

Zoals vele van jullie misschien al wel gehoord hebben was er vanaf zaterdag middag een grote bosbrand in Valparaiso. Door de wind was het niet onder controle te houden waardoor er ook heel veel huizen zijn verwoest. Wij zijn zondag morgen omhoog gelopen en hebben geholpen waar we konden. Wat ik toen zag is niet te beschrijven, maar ik ga het toch proberen. Ik zal ook op Facebook wat foto's zetten zodat je een beetje kan voorstellen hoe het eruit zag.

Zaterdag
In de ochtend ben ik naar de haven geweest aangezien je super grote zeilboten vanuit heel Zuid-Amerika kon bezichtigen. Toen ik daarvan thuis kwam was de lucht een hele rare kleur oranje en vertelde Theresa dat er een bosbrand was. Tegen de avond konden we ook de rook van de vlammen zien en tegen negen uur konden we ook de vlammen zien. Ondertussen hadden we meegekregen dat de bosbrand ook vele huizen had verwoest. Ook huizen van mensen die we kenden vanuit de YMCA. Samen met andere YMCA vrijwilligers hadden we besloten om zondag omhoog te lopen en te helpen waar we konden.

Zondag
Rond 10 uur begonnen we te lopen richting Las Canas. Dit is één van de gebieden die is getroffen door de bosbrand. We hebben eerst de halve supermarkt leeg gekocht met water en brood. We hadden onze rugzakken hiermee gevuld en daarna zijn we omhoog gelopen. Het was een warme zondag en helaas kennen ze geen haarspeld bochten in Valparaiso dus het was lekker stijl omhoog. In Las Canas hebben we een YMCA gebouw staan wat op wonderbaarlijke reden één van de huizen is geweest die niet is afgebrand. Hierdoor werd het een soort van basiskamp voor vele families en vrijwilligers. Vandaag hebben we met een tree met brood en heel veel water langs de grond waar ooit de huizen stonden gelopen en water en brood aangeboden aan de mensen die aan het werk waren. Hierdoor loop je door grote delen van het gebied en je ziet alleen maar puin puin puin. Op een paar van mijn foto's kan je heel goed zien wat ik bedoel. Rond 18 uur zijn we weer naar beneden gelopen en waren we om 19 uur thuis en helemaal uitgeput.

Maandag
Vandaag ging iedereen weer omhoog. Omdat ik Spaanse les had heb ik besloten om vandaag beneden te blijven en daar te helpen waar ik kon. Helaas was hier niet heel veel te doen en had ik dus een halve vrije dag. Achteraf was dit goed want nu kon ik rustig processen wat ik zondag allemaal heb meegemaakt. Je schakelt namelijk een knop om en je gaat in een soort van survival moot, pas als je rust heb realiseer je pas wat je allemaal hebt meegemaakt. Helaas ging mijn Spaanse les niet door omdat mijn lerares haar huis ook was afgebrand, maar heb mijn Spaanse les wel kunnen verzetten naar volgende week zodat ik deze hele week kon helpen in het rampgebied.

Dinsdag
Mijn huisgenootjes hadden scheppen gekocht en zakken zodat ze puin konden ruimen. We moesten tot 12 uur wachten voordat we omhoog konden vanwege de vrachtwagens die het puin langs de weg zouden ophalen. Maar toen we boven kwamen was er nog steeds belachelijk veel puin.
Helaas heb ik hier in Chile vrij veel last van mijn trillen. Gelukkig weet ik waarmee het te maken heeft, namelijk met mijn suiker niveau. Daardoor was het voor mij niet verstandig om met mijn huisgenootjes mee te gaan want het was warm en ze aten pas als ze klaar waren met een huis. Dus ik heb vandaag in het basiskamp geholpen. Omdat heel veel vrijwilligers hier komen om te eten of eten komen halen voor andere mensen, moet er heel veel worden klaargemaakt. Ik heb vandaag de hele dag brood gesneden, gesmeerd en in servetten gevouwen. Dit is niet het werk waar in in eerste instantie aan dacht, als je denkt aan helpen in een rampgebied maar realiseerde me dat dit ook heel belangrijk is.

Woensdag
Vandaag zijn we weer rond tien uur omhoog gelopen. Ondertussen had de YMCA in Las Canas super veel kleren gekregen. Helaas werden de kleren in grote zakken gedaan en niet gesorteerd. Op het plein werden alle zakken geleegd en heb ik geholpen om alles te sorteren. En nadat alles gesorteerd was alles netjes op te vouwen zodat het er een beetje netjes uit zag. Ondertussen was de keuken overgenomen door een koks school die een heerlijke lunch voor ons hadden gemaakt. Na de lunch ben ik weer verder gegaan met de kleren.

Donderdag
Vandaag zijn we rond elf uur omhoog gelopen. Je zal misschien denken dat het makkelijker word maar ik kan je zeggen dit is niet zo, het blijft nog steeds een pokke end omhoog lopen ;). boven aangekomen moesten er aardappels geschild worden voor het middag eten. Ze eten hier trouwen niet om 12 uur 's middags hun lunch maar rond 3 uur/ half vier. Ik heb de hele ochtend aardappels geschild met een super groot mes. Ze kennen hier namelijk niet van die handige aardappelschilmesje dus dat werd improviseren. Maar het werkte uiteindelijk heel goed en ben er ongedeerd uitgekomen, wat ik wonderbaarlijk vond aangezien ik normaal gesproken niet zo handig hierin ben :) Na de lunch heb ik geholpen met kleren opvouwen aangezien het weer een lekker zooitje was geworden.

Vrijdag
Normaal gesproken geven we brood en thee aan de daklozen in de avond. We hadden besloten om dit wel door te laten gaan. En om tussendoor even rust te hebben zijn we na de lunch weer naar beneden gelopen. In de ochtend heb ik weer heel veel broden gesneden, belegd en in servetten gevouwen.

Tijdens de evacuatie van de tsunami waarschuwing had ik gezegd dat ik nog nooit zoveel auto met sirenes had gezien. Nou ik kan jullie vertellen dat ik in deze week nog noooooit zoveel brandweermannen, politiemannen, legermannen en marinemannen bij elkaar heb gezien. En vanaf Zondag zijn er 14 helikopters ingezet om te zorgen dat het vuur gedoofd werd en daarna om te zorgen dat het droge gebied niet nog een keer in brand zal vliegen, tot donderdag had je dus continu helikopters boven je hoofd vliegen. We moesten ook in het begin van de week met mondkapjes oplopen omdat de lucht nog steeds heel vies was vanwege de brand. Dit alles bij mekaar maakt het weer een ervaring die ik nooit zal vergeten.

Ik hoop dat jullie nu een indruk hebben gekregen hoe het er hier aan toe is gegaan deze week.

Vanuit het hele zonnige Valparaiso

Famke